2012 - Απουσία

 Η έκθεση αυτή φιλοξενήθηκε στις δύο γκαλερί της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης και αποτελούνταν από τρεις ενότητες. Η πρώτη περιείχε ζωγραφικά έργα και ένα βίντεο, η δεύτερη μία "συνομιλία" μεταξύ δύο βίντεο και η τρίτη μια διαδραστική εγκατάσταση. Στο έργο αυτό θίγεται το ζήτημα της απουσίας, μα όχι μιας απουσίας φυσικής όπως είναι ο θάνατος ή ο χωρισμός, μα μιας απουσίας μέσα στην παρουσία.

Επιμελήτρια της έκθεσης: Λουίζα Καραπιδάκη

Η πραγματοποίηση των πολυμέσων έγινε από τον Ίωνα Κατρακάζο ο οποίος σχεδίασε και κατασκεύασε επίσης τη διεπαφή του εκθεσιακού αντικειμένου της τρίτης ενότητας -διαδραστική εγκατάσταση- με χρήση μικροελεγκτή "Arduino".

Στα πλαίσια της έκθεσης διοργανώθηκαν μια ημερίδα και μία ποιητική βραδιά με το ίδιο θέμα.

thumb7

ενότητα Ι

ζωγραφικά έργα και βίντεο

abscence 02

ενότητα ΙΙ

συνομιλία μεταξύ δύο βίντεο

abscence 03

ενότητα ΙΙΙ

διαδραστική εγκατάσταση

meeting

ημερίδα

 

thumb12

ποιητική βραδιά

 

έγραψαν...

Η έκθεση «Απουσία» της Κωνσταντίνας Κατρακάζου, πραγματεύεται εννοιολογικά την απουσία κυρίως ως έλλειψη/κενό παρουσίας. Χρησιμοποιώντας ποικίλα εκφραστικά μέσα (ήχους, εικόνες, ομιλίες, κίνηση) με τη βοήθεια της σύγχρονης τεχνολογίας και με τη δύναμη της προσωπικής της εικαστικής έκφρασης προκαλεί συνειρμούς, διεγείρει συναισθήματα και μας φέρνει αντιμέτωπους με μια άλλη διάσταση της έννοιας «απουσία».

Λουίζα Καραπιδάκη

το πλήρες κείμενο μπορείτε να το διαβάσετε εδώ

έγραψαν...

Η απουσία είναι το αποτύπωμα μιας παρουσίας. Αναφέρεται σε αυτήν και δίχως αυτήν δεν μπορεί να υπάρξει. Εάν δεν έχει προϋπάρξει μια παρουσία, δεν μπορούμε να μιλάμε για απουσία αλλά μόνο για αφάνιση. Η απουσία είναι το ίχνος, το ελάχιστο ίχνος μιας παρουσίας, δομείται από αυτό. Δηλώνεται έτσι η απώλεια αυτού που υπήρχε πριν αρχίσουμε να μιλάμε για την απουσία του.

Θανάσης Χατζόπουλος

το πλήρες κείμενο μπορείτε να το διαβάσετε εδώ

έγραψαν...

Η ένταση που δημιουργείται από την απουσία λειτουργεί ποικιλοτρόπως. Το απ-όν μπορεί να σταθεί ως πόλος έλξης, παροτρύνοντας συναισθήματα όπως η νοσταλγία ή ο έρως· η δυνατότητα ανάκτησής του ανοίγει το δρόμο για το ταξίδι της επιστροφής ή την αναζήτηση του άλλου ή του όντος. Από την άλλη, το κενό που αφήνει η απουσία, και η πιθανότητα ματαίωσης της ακύρωσής της, προκαλούν αισθήματα έλλειψης, στέρησης και απώλειας, τα οποία οδηγούν σε μελαγχολία, απελπισία και πένθος.

Φαίη Ζήκα

διαβάστε εδώ ολόκληρο το κείμενο