Κείμενο του Θανάση Χατζόπουλου, για τον κατάλογο της έκθεσης "Απουσία"

Η απουσία είναι το αποτύπωμα μιας παρουσίας. Αναφέρεται σε αυτήν και δίχως αυτήν δεν μπορεί να υπάρξει. Εάν δεν έχει προϋπάρξει μια παρουσία, δεν μπορούμε να μιλάμε για απουσία αλλά μόνο για αφάνιση. Η απουσία είναι το ίχνος, το ελάχιστο ίχνος μιας παρουσίας, δομείται από αυτό. Δηλώνεται έτσι η απώλεια αυτού που υπήρχε πριν αρχίσουμε να μιλάμε για την απουσία του. Το ξεδίπλωμα αυτής της αντίστιξης παρουσία-απουσία συνιστά το ξετύλιγμα του συμβολικού, το οποίο αρχίζει να εμφανίζεται από αυτή την πρωταρχική λειτουργία. Τότε μπορούμε να αναφερόμαστε στο ίχνος, ως συμβολικό τελεστή αυτής της λειτουργίας.

Το δίπολο αυτό αφορά από τις πιο απλές ως τις πιο βαριές απώλειες, από την ανάδυση του κενού στο οποίο εγγράφεται ένα πρώτο ίχνος που αποτελεί ικανή και αναγκαία συνθήκη για την πρώτη γραμμή του νηπίου πάνω στο χαρτί, ως την επικράτηση του κενού εκεί όπου η απουσία κατακλύζει τον χώρο όπως στην περίπτωση του θανάτου και του επακόλουθου πένθους.

Ανάμεσα στα δύο αυτά άκρα, με τις ποικίλες εκδοχές τους, η ανθρώπινη ζωή βρίσκεται αντιμέτωπη με όλα τα ενδεχόμενα και τα μέτωπα αυτού που μπορεί να εννοηθεί όταν γίνεται λόγος για απουσία.

Θανάσης Χατζόπουλος, Ψυχαναλυτής, Ποιητής